Allah-u Teâlâ’nın İyi İşleri Yapması Vâcip midir?

Allah-u Teâlâ’nın her zaman iyi şeyler yapmasını Mu’tezile mezhebi vâcib görmüştür. Ehl-i sünnete göre ise Allah-u Teâlâ’nın aklen iyi görünen şeyler yapması vâcib değildir. Ne yaparsa Allah-u Teâlâ’nın iradesine bağlıdır. Bir gün hocası Ebû Hâşim Cübbâî’ye İmam Eş’arî (rahimehullah) sorar: “Allah-u Teâlâ’ya itaatkâr bir şekilde ölen, asi bir şeklide ölen ve küçükken ölen 3 kardeş hakkında ne dersin?” Bunun üzerine Ebû Hâşim: “İtaatkâr ölen cennetle mükâfatlandırılır. Âsi ölen cehenneme gider. Küçükken ölen de ne mükafat görür ne de ceza.” Daha sonra İmam Eş’arî: “Küçükken ölen Ya Rabbi beni neden küçükken öldürdün hayatta bıraksaydın sana itaat edip cennetine girseydim derse Allah Teâlâ ne der?” diye sorar. Ebû Hâşim: “Ben seni daha iyi bilirim. Seni küçükken öldürmeseydim büyüyüp bana âsi olacaktın ve cehenneme gidecektin. Ölmen senin için daha hayırlı” der diye cevap verir. İmam Eş’arî tekrardan: “Âsi olarak ölen Ya Rab beni neden küçükken öldürmedin sana âsi olmazdım derse Allah-u Teâlâ ne der” diye sorar. Ebû Hâşim susup kalır daha sonra İmam Eş’arî ondan ayrılır. Mu’tezile’nin gittiği yolu çürütmek için ve sünnetin ispatı için çabalar. Mu’tezile’nin görüşü batıldır. Çünkü eğer Allah-u Teâlâ’nın üzerine iyisini ya da en iyisini yapmak vâcib olsaydı Dünyada fakirlikle azâb gören ve öldükten sonra cehennemle azâb görecek bir kâfiri yaratmazdı. Çünkü onun için en iyisi yaratılmamasıydı. Yaratılsa bile küçük yaşta ölmesiydi. Aynı şekilde çocukların, hayvanların ve mükellef olmayan deli kimselerin acı ve ızdırap duymaları Mu’tezile’nin tezini çürütecektir.